köpeğin evrimi özgürlüğünden fedakarlığı temelinde şekillenmiştir. üstelik genelde sokak köpeklerinin tipik davranışı belli bölgeyi sahiplenmek ve dışına çıkmamaktır. burdan yola çıkarak zincire bağlanmış köpekler istisna olmak kaydı ile bir bahçeye sahip köpekler en mutlu köpeklerdir diyebiliriz.
Köpekler için hayattaki en önemli şey özgürlük değildir. Bu yüzden önerme geçersizdir. Ayrıca köpeklerin kısmen kendi özgürlüklerini düşünebilirler. Eğer özellikle eğitilmediyse mutsuz olduğunda ilk fırsatta sokaktaki yerini alacaktır.
özgürlük özünde yırtıcı olan evcil hayvanlar için olması gereken değildir. vahşi doğada olmadığımıza göre sokağa düşmüş canlıların birbirini yememesi adına özgürlükleri de kısıtlanmalıdır. köpeklerin ve kedilerin cennet bahçelerinde kardeşçe yaşadığı dünyalar hariç tabi. öte dünyalarda ancak.
argümanda yazılan tüm fikirlere topluca bakıp temel argümana tekrar bakınca madem sokağınız müthiş bir yer; insan yavrularını da sokağa atalım özgürlüklerini doya doya yaşasınlar diyesim geldi, kusura bakmazsanız eğer tabi. gözümle görsem, köpekler için cennet bir semt bile olsa tamamen yanlış.
hiç bir canlı sokakta güvende değildir. dünyanın en güvenli, en nezih bölgesi bile olsa bu böyledir. dolayısıyla hiç bir canlıya sokak canlısı olmak reva görülmemelidir.